4 lipca roku 2012 zostało opublikowane wydane przez Parlament Europejski i Radę (UE) Rozporządzenie NR 649/2012 odnoszące się zarówno do wywozu, jak i przywozu niebezpiecznych chemikaliów.
Dokument ten wdrożył na obszarze Wspólnoty postanowienia Konwencji Rotterdamskiej odnoszącej się do procedury zgody na międzynarodowy handel niektórymi substancjami chemicznymi oraz pestycydami, jeśli działanie takie będzie miało na celu chronienie zdrowia i środowiska przed potencjalnymi zagrożeniami. Dzięki wspomnianemu rozporządzeniu bliższe stało się też wykorzystywanie wspomnianych chemikaliów w sposób przyjazny dla środowiska naturalnego.
Mówiąc o znaczeniu omawianego tu rozporządzenia należy wspomnieć także o tym, że stanowi ono potwierdzenie zobowiązań samej UE do tego, aby zapewnić odpowiednią kontrole tak w obrocie, jak i w samym stosowaniu niebezpiecznych chemikaliów na poziomie globalnym. Mają one bazować na zasadzie, że celem nadrzędnym jest zapewnienie ochrony zdrowia i środowiska i to nie tylko na terenie Unii Europejskiej, ale i poza nim.
Nowe rozporządzenie najlepiej jest porównywać z obowiązującym wcześniej Rozporządzeniem 689/2008 zwłaszcza, że wprowadza ono przynajmniej kilka istotnych zmian. Na pierwszy plan wysuwa się w tym kontekście dostosowanie stosowanej terminologii do tej, jaka znajduje zastosowanie w rozporządzeniu nr 1907/2006 odnoszącym się do rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń, a w końcu również stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów. Ujednolicenia można też zauważyć w odniesieniu do rozporządzenia nr 1272/2008 odnoszącego się do klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji oraz mieszanin. Nowe rozporządzenie uwzględnia też przepisy przejściowe rozporządzenia nr 1272/2008, dzięki czemu możliwe staje się uniknięcie rozbieżności w harmonogramach ich stosowania.
Ciekawą zmianą, na którą warto zwrócić uwagę jest również ta, która mówi o obowiązku uzyskania specjalnego numeru RIN. Ten należy wpisać w polu o numerze 44 znajdującym się w deklaracji wywozowej, o ile wywozi się chemikalia przeznaczone do celów analitycznych lub badawczych. Nowe rozporządzenie zmienia także termin, w którym eksporter może powiadomić wyznaczony organ krajowy konkretnego państwa członkowskiego o pierwszym wywozie mającym miejsce w danym roku. Do tej pory było to nie później niż 30 dni przed przewidywaną datą takiego wyjazdu, teraz jednak informacja ta musi wpłynąć już 25 dni przed wyjazdem.
Obowiązek przekazania informacji o ilości nikotyny – importowanej lub eksportowanej
W prawodawstwie Unii Europejskiej do nikotyny odnoszą się przede wszystkim przepisy rozporządzenia PE i Rady o numerze 649/2012 w sprawie wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów. Wzmianki na jej temat można znaleźć w części drugiej załącznika I do wspomnianego rozporządzenia w związku z zakazem stosowania jej na obszarze UE jako pestycydu. Przepisy te stanowią, że wywóz nikotyny poza obszar Unii może nastąpić jedynie po przesłaniu do wyznaczonego organu znajdującego się w państwie wywozu powiadomienia o tym, że ma on nastąpić. Jeśli interesuje nas import nikotyny, obowiązek taki nie istnieje, importer musi jednak pamiętać o konieczności przekazywania wyznaczonemu w tym celu organowi krajowemu tworzonych co rok sprawozdań z ilości importowanych chemikaliów. Co ważne, obowiązek ten pozostaje w mocy bez względu na to, jakie jest ich przewidywane zastosowanie.
Tak importerzy, jak i eksporterzy chemikaliów powinni być więc świadomi tego, że w pierwszym kwartale każdego roku muszą przekazać informację i ilości chemikaliów, która została wprowadzona na obszar Unii w poprzednim roku lub eksportowana z niego w analogicznym okresie.
